“We moeten veel eerder denken aan recycling”

Vanaf 2027 mag plastic afval de EU niet meer uit. Recycling op eigen bodem is het doel van die maatregel. Maar volgens directeur Jan van Munster gaat er daardoor juist meer plastic in de oven belanden. Waarom denkt hij dat? En is het nog te voorkomen?

In 2027 zitten we volgens Jan binnen de kortste keren met een enorme berg plastic afval. “Recycling van plastic is lastig omdat er heel veel soorten plastic zijn, met verschillende eigenschappen en verschillende smelttemperaturen. Om er een bruikbare grondstof van te maken, moet je plastic afval goed scheiden en sorteren. Dat gebeurt nu nog grotendeels handmatig in Azië, maar dat kan straks niet meer door het exportverbod. En in Europa wordt dat te duur.”

eVENWICHT

Volgens Jan zijn er in Europa wel ondernemers die zich wagen aan recycling, maar die overleven nauwelijks. “Het granulaat dat ze maken, raken ze simpelweg niet kwijt”, legt hij uit. “Virgin, ofwel nieuw plastic, blijft namelijk goedkoper. Daarom had de EU beter tegelijk met het exportverbod een verplichting kunnen invoeren voor grote bedrijven. Laat ze alleen plastic artikelen produceren die voor een bepaald percentage bestaan uit gerecycled plastic. Dan blijft de markt in evenwicht.”

“Verplicht bedrijven om deels met gerecycled plastic te produceren”

eEN SOORT PLASTIC 

Zolang zo’n verplichting er niet is, hoopt Jan dat bedrijven zelf hun verantwoordelijkheid nemen. “De laatste jaren zie ik gelukkig al wel iets veranderen. Zo bestaan steeds meer flessen met was- en schoonmaakmiddel uit één soort plastic, tot het etiket aan toe. Dat maakt recyclen eenvoudiger, dus dat is een mooi begin.”

aNDERS ONTWERPEN 

Eigenlijk zouden ontwerpers, designers en innovators al moeten nadenken over recycling in de ontwerpfase, vindt Jan. “Een supermarktketen die klant is bij ons, presenteerde laatst een nieuwe box voor gekoeld transport van boodschappen. Maar helaas waren de koelelementen ín de boxen verwerkt. Zonde! Ik geloof dat beschadigde exemplaren nu helemaal naar Oost-Europa gaan, want iemand moet ze uit elkaar halen. In het vervolg mogen ze me eerder bellen. Ik denk graag mee!”