Lang leve afval! Het is niet zomaar onze lijfspreuk. Het circulaire proces van inzameling tot nieuwe producten is namelijk machtig interessant. Maar wat gebeurt er nou precies met de grondstoffen die ons bedrijf verlaten? En hoe zien we ze uiteindelijk weer terug? In deze rubriek nemen we u stapsgewijs mee in de recyclewereld. Met deze keer: van colablikje naar autodeur.

Hekwerk, magnetrons, fietsen, kachels, grasmaaiers, colablikjes, witgoedapparatuur… het komt allemaal bij ons binnen. Spullen van ijzer, lood, koper, aluminium, roestvrijstaal of zink. Verwacht geen bergen metaalafval of schroothopen met ronddraaiende kranen die autokarkassen of ander metaal verplaatsen. Maar de verwerking ervan is wel degelijk een sterk groeiend onderdeel van alles wat we doen.

DICHTBIJ HUIS

Het metaalafval dat binnenkomt, sorteren we op basis van kwaliteit en mate van vervuiling. Een groot deel daarvan gaat vervolgens meteen naar eindverwerkers of tussenhandelaren. Hierbij maken we altijd een logistieke afweging om onnodige kilometers voor onze vrachtwagens te voorkomen. Het liefste blijven we dus dicht bij huis.

VERSMELTEN TOT PLATEN

Op de volgende locatie worden schadelijke componenten eruit gehaald. Daarna gaat het metaal de shredder in of het wordt op het meeste optimale formaat geknipt, zodat het rechtstreeks de smelter in kan. Zo vindt de transitie naar een circulaire grondstof het snelst en efficiëntst plaats. Alles gaat in één groot, heet bad, waarna er platen in verschillende diktes uit getrokken worden.

NAAR DE FABRIKANT

Voordat het ‘nieuwe’ metaal naar fabrikanten gaat, komt het terecht bij zetterijen of bewerkingsbedrijven. Daar begint het volgende leven als onderdeel van een product. Vaak wordt het materiaal vanuit een mal op maat gemaakt en volgt er een behandelingsproces. Galvaniseren, metalliseren, poedercoaten, natlakken en stralen zijn daarvan wat voorbeelden.

LANG LEVE LEVENSLANG

Nu is het klaar voor de fabriek, zoals die van Opel. En zo kan het colablikje uit de schuur van meneer Verstegen uit Heesch, zijn omgedoopt tot de deur van een gloednieuwe vierwieler die over de snelwegen van Duitsland raast. Later wordt die deur een fiets, die fiets een radiator en die radiator een deurklink. Of een hijskraan. En ga zo maar door, want metaal kan levenslang mee.